مراحل نصب کابینت:

_______________________________________________________

 اندازه‌گیری و طراحی (پایه کار)

____________________________________________________________________________

موفقیت در نصب کابینت مستقیماً به کیفیت اندازه‌گیری و طراحی اولیه بستگی دارد. این مرحله، فونداسیون کار شماست.

1. اندازه‌گیری دقیق فضا:

__________________________________________

اندازه‌گیری باید با دقت میلی‌متری انجام شود. هرگونه خطا در این مرحله می‌تواند منجر به مشکلات بزرگ در مونتاژ و نصب نهایی شود.

• اندازه‌گیری ارتفاع، طول و عرض تمامی دیوارها:

  • طول (عرض افقی): حداقل سه نقطه در امتداد هر دیوار (ابتدای کار، وسط، انتهای کار) اندازه‌گیری شود و بزرگترین مقدار (با در نظر گرفتن احتمال کمی انحراف دیوارها) مبنا قرار گیرد.

  • ارتفاع: ارتفاع کف تا سقف در گوشه‌ها و وسط دیوارها اندازه‌گیری شود.

  • عمق: عمق مفید آشپزخانه (از دیوار تا لبه احتمالی دیوار مقابل یا جزیره) اندازه‌گیری شود.

• ثبت محل دقیق موانع و تاسیسات:

  • محل دقیق لوله‌های آب و فاضلاب: این موارد باید با دقت روی نقشه ثبت شوند، زیرا مکان سینک و ماشین ظرفشویی وابسته به آن‌هاست.

  • شیر گاز: برای طراحی محل اجاق گاز و دودکش.

  • پریزهای برق و کلیدها: محل دقیق خروج سیم‌ها و محل قرارگیری کلیدهای روشنایی باید مشخص شود تا در طراحی محل قرارگیری کابینت‌ها یا ایجاد برش برای دسترسی، تداخلی ایجاد نگردد.

  • پنجره‌ها و درب‌ها: موقعیت دقیق چارچوب‌ها و میزان بازشوی آن‌ها (به خصوص در محل کابینت‌های دیواری) باید ثبت شود.

• کنترل تراز بودن کف و عمود بودن دیوارها:

  • از ترازهای لیزری یا ترازهای حبابی بلند استفاده شود.

  • تراز کف: اگر کف شیب دارد (مثلاً به سمت کفشور)، میزان اختلاف ارتفاع در نقاط مختلف اندازه‌گیری شود. این میزان شیب باید در محاسبات پایه‌های کابینت‌های زمینی لحاظ شود.

  • عمود بودن دیوارها: با استفاده از شاقول، عمود بودن دیوارها نسبت به کف کنترل شود. در صورت ناترازی قابل توجه، نیاز به اجرای فیلر (Spacer) در پشت یونیت‌ها یا اصلاح زیرسازی (مانند سنگ‌کاری یا سیمان‌کاری) قبل از نصب کابینت است.

2. تهیه نقشه فنی:

_________________________________

پس از اندازه‌گیری، نوبت به ترجمه اندازه‌ها به نقشه‌های اجرایی می‌رسد.

• طراحی نقشه جانمایی یونیت‌ها (کابینت‌های زمینی و دیواری):

  • تعیین ابعاد دقیق هر یونیت (طول، عمق و ارتفاع استاندارد).

  • رعایت فاصله استاندارد بین کابینت‌های زمینی و دیواری (معمولاً بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر).

  • در نظر گرفتن فضاهای خالی برای وسایل پرتی (اگر وجود دارد).

• تعیین محل قرارگیری لوازم بزرگ:

  • محل یخچال (اغلب در انتهای خط کابینت، با در نظر گرفتن فضای باز شدن درب).

  • محل اجاق گاز و فر (نیاز به فضای مناسب برای تهویه و فاصله از مواد قابل اشتعال).

  • محل سینک (باید دقیقاً بالای محل خروجی فاضلاب قرار گیرد).

3. لیست‌برداری و برش:

________________________________________

این مرحله، نقشه‌ای دقیق برای کارگاه ساخت کابینت فراهم می‌کند.

• تهیه لیست برش دقیق: بر اساس نقشه‌های طراحی شده، هر قطعه از کابینت (کیس یا بدنه) باید دارای ابعاد دقیق باشد:

  • ابعاد بدنه (کیس): شامل کف، سقف، دیواره‌های جانبی، پشت‌بند (Back Panel) و شلف‌ها.

  • ابعاد درب‌ها و کشوها: با در نظر گرفتن میزان اورلب (همپوشانی) مورد نیاز بر روی بدنه (معمولاً ۲ تا ۳ میلی‌متر در هر طرف).

• تعیین نوع متریال: مشخص کردن نوع مغزی (MDF، نئوپان، های‌گلاس) و ضخامت مورد استفاده برای هر بخش.

 برش، نوارکاری و مونتاژ بدنه

_________________________________________________________

 در این قسمت به آماده‌سازی قطعات و ساخت اولیه یونیت‌ها در کارگاه می‌پردازد.

4. برش قطعات:

_______________________________

• برش ورق‌های MDF یا نئوپان: استفاده از اره‌های ریلی (Panel Saw) برای برش‌های دقیق و صاف. کیفیت برش در این مرحله بر کیفیت نهایی نوارکاری و مونتاژ تأثیر مستقیم دارد.

5. نوارکاری لبه‌ها (PVC):

___________________________________________

این مرحله برای مقاومت کابینت در برابر رطوبت محیط آشپزخانه حیاتی است.

• استفاده از دستگاه نوارکاری (PVC): نوار PVC با ضخامت مناسب (معمولاً ۰.۴ تا ۲ میلی‌متر) باید روی تمام لبه‌های برش‌خورده (به خصوص لبه‌های خارجی بدنه، درب‌ها و کشوها) چسبانده شود.

• آب‌بندی لبه‌ها: نوارکاری از نفوذ رطوبت به مغز چوب (که عامل باد کردن و متورم شدن است) جلوگیری کرده و زیبایی بصری کار را تأمین می‌کند. پس از چسباندن، لبه‌ها باید توسط فرزهای مخصوص کاملاً صاف و هم‌تراز با سطح ورق بریده شوند.

6. ایجاد سوراخ‌ها و اتصالات:

___________________________________________________

پس از نوارکاری، محل اتصالات باید آماده شود.

• ایجاد سوراخ‌های لازم برای بستن اتصالات:

  • استفاده از سوراخ‌زن‌های دقیق (مانند سوراخ‌زن‌های سری (Jig) یا دستگاه CNC).

  • سوراخ‌کاری برای اتصالات اصلی (پیچ‌های فیکس، الیت، یا سیستم‌های اتصال سریع مانند کانکتورهای کم‌جا).

• سوراخ‌های مربوط به یراق‌آلات:

  • سوراخ‌کاری محل نصب لولاهای درب‌ها (با استفاده از مته کاسه‌ای با قطر استاندارد ۵/۲ سانتی‌متر).

  • سوراخ‌کاری محل نصب ریل کشوها (با دقت بر اساس عمق و ارتفاع مورد نیاز برای هر کشو).

7. مونتاژ یونیت‌ها:

_________________________________

سرهم کردن قطعات برش‌خورده برای ساخت جعبه‌های کابینت.

• سرهم کردن چهارچوب اصلی یونیت‌ها:

  • مونتاژ دیواره‌های جانبی، کف و سقف کابینت با استفاده از پیچ‌ها و بست‌های مخصوص.

  • اطمینان از مربع بودن (Squareness) هر یونیت. برای تست، اندازه‌گیری قطر‌های مورب باید برابر باشد: (d_1 = d_2).

• نصب ریل‌های کشو: نصب ریل‌های کشو (معمولاً سه تکه یا دو تکه ساچمه‌ای) روی بدنه یونیت‌های زمینی، با رعایت فاصله استاندارد از کف یونیت.

 نصب و تراز کردن یونیت‌ها

________________________________________________________

در این مرحله، یونیت‌های ساخته شده از کارگاه به محل نهایی خود در آشپزخانه منتقل می‌شوند.

8. نصب یونیت‌های دیواری (کابینت‌های بالا):

________________________________________________________________________________

نصب کابینت‌های دیواری نیازمند دقت فوق‌العاده در تراز بودن و استحکام اتصال به دیوار است.

• تراز اولیه (خط راهنما):

  • تعیین خط تراز: خط مبنای نصب کابینت‌های دیواری باید با استفاده از تراز لیزری مشخص شود. این خط معمولاً ۱۴۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر بالاتر از کف تمام شده (بعد از نصب سنگ یا سرامیک نهایی) در نظر گرفته می‌شود.

• نصب اتصالات دیواری:

  • استفاده از براکت‌ها یا پلیت‌های آویز (فلزی یا چوبی مخصوص نصب ریل) که بر روی دیوار نصب می‌شوند.

  • محل نصب باید روی مصالح محکم (آجر، بلوک سیمانی) باشد. استفاده از رولپلاک و پیچ‌های مناسب با توجه به جنس دیوار ضروری است. تعداد اتصالات باید متناسب با وزن کابینت و محتوای آن باشد (حداقل دو نقطه اتصال در هر کابینت دیواری).

• آویزان کردن و تراز کردن:

  • کابینت‌ها روی آویزها قرار می‌گیرند.

  • تنظیم دقیق تراز نهایی با استفاده از پیچ‌های تنظیم داخلی که معمولاً در قسمت سقف کابینت تعبیه شده‌اند. این پیچ‌ها اجازه می‌دهند کابینت در جهت عمودی و افقی تنظیم شود.

  • هم‌سطح کردن کابینت‌ها با یکدیگر در امتداد افقی.

9. نصب یونیت‌های زمینی (کابینت‌های پایین):

________________________________________________________________________________

کابینت‌های زمینی باید بر اساس پایه‌های قابل تنظیم نصب و تراز شوند.

• قرار دادن و تراز:

  • یونیت‌ها به ترتیب در محل‌های تعیین شده قرار می‌گیرند.

  • تنظیم ارتفاع با استفاده از پایه‌های قابل تنظیم (پایه کابینت). اگر کف دارای شیب است، تنظیم پایه‌ها باید بر اساس شیب محاسبه شده انجام شود تا سطح بالایی کابینت‌ها کاملاً تراز باشد.

• اتصال به دیوار و یکپارچه‌سازی:

  • اتصال به دیوار: یونیت‌های زمینی باید از طریق پشت‌بند (یا تسمه‌های اتصال دهنده) به دیوار متصل شوند تا از حرکت رو به جلو جلوگیری شود. این کار معمولاً با پیچ‌هایی که از پشت یونیت وارد دیوار می‌شوند، انجام می‌گیرد.

  • اتصال یونیت‌ها به یکدیگر: برای ایجاد استحکام و جلوگیری از جابجایی، کابینت‌های متوالی باید از طریق کناره‌های به هم چسبیده، با استفاده از پیچ‌های مخصوص (مثل پیچ‌های دوطرفه یا بست‌های مخصوص) به هم متصل شوند.

 نصب صفحه، درب‌ها و یراق‌آلات

_____________________________________________________________________

این مرحله ظاهر نهایی کابینت را شکل می‌دهد و عملکرد اصلی آشپزخانه را فراهم می‌کند.

10. نصب صفحه (کانترتاپ):

__________________________________________________

صفحه کابینت (کانتر) آخرین عنصر سازه‌ای روی کابینت‌های زمینی است.

• اندازه‌گیری دقیق برای برش نهایی:

  • صفحات (کوارتز، کورین، سنگ طبیعی یا لمینت) بر اساس اندازه‌گیری دقیق طول نهایی و محل برخورد با دیوارها و کابینت‌های دیگر برش می‌خورند.

• ایجاد محل برش سینک و گاز رومیزی:

  • اگر سینک یا اجاق گاز رومیزی (Cooktop) قرار است نصب شود، برش‌های مربوطه باید با دقت بالا روی صفحه ایجاد شوند. در مورد صفحات کورین یا سنگ، این کار در کارخانه انجام می‌شود؛ برای صفحات لمینت، در محل انجام می‌گیرد.

• نصب صفحه:

  • صفحه روی یونیت‌های زمینی قرار داده شده.

  • اتصال: صفحات سنگ یا کورین با استفاده از چسب‌های مخصوص یا سیلیکون قوی به لبه بالایی یونیت‌ها متصل می‌شوند. صفحات لمینت معمولاً با پیچ‌هایی که از داخل یونیت به زیر صفحه متصل می‌شوند، محکم می‌گردند.

11. نصب درب‌ها و رگلاژ:

_____________________________________________

درب‌ها عامل اصلی زیبایی و نمای آشپزخانه هستند.

• نصب لولاها:

  • نصب لولاها (اغلب لولاهای مدرن آرام‌بند با قابلیت تنظیم در سه جهت) بر روی درب‌ها.

  • نصب بخش دیگر لولا (پایه لولا) روی بدنه کابینت.

• نصب درب‌ها و انجام تنظیمات دقیق (رگلاژ):

  • درب‌ها روی پایه‌ها نصب می‌شوند.

  • رگلاژ: این مرحله کلیدی است. با استفاده از پیچ‌های تنظیم روی لولاها، باید اطمینان حاصل شود که:

    • فاصله بین درب‌ها (بند) یکسان و صاف باشد.

    • درب‌ها کاملاً هم‌سطح باشند.

    • درب‌ها در حالت بسته، کاملاً عمود بر بدنه قرار گیرند و به درستی بسته شوند (بدون گیر کردن یا افتادگی).

  • تنظیم عمق بسته شدن درب با استفاده از پیچ تنظیم عمق لولا.

12. نصب کشوها و یراق‌آلات نهایی:

______________________________________________________________

• نصب کامل کشوها: بدنه کشو به ریل‌های نصب شده در مرحله ۷ متصل شده و به آرامی تست می‌شوند تا روان بودن حرکت آن‌ها تأیید شود.

• تنظیم نمای جلویی (فیس) کشوها: تنظیم دقیق فاصله‌ها و هم‌راستایی پنل جلویی کشو با درب‌ها.

• نصب دستگیره‌ها: دستگیره‌ها با دقت و با اندازه‌گیری دقیق محل سوراخ‌ها بر روی درب‌ها و کشوها نصب می‌شوند.

 فینیشینگ و اتمام کار

______________________________________________

مراحل پایانی برای تکمیل زیبایی و کاربری کابینت‌ها.

13. نصب تزئینات و پوشاننده‌ها:

__________________________________________________________

این المان‌ها وظیفه پنهان کردن اتصالات و ناهمخوانی‌های احتمالی را دارند.

• نصب تاج (Crowning): قاب تزئینی که در بالای کابینت‌های دیواری نصب شده و فضای خالی بین کابینت و سقف را می‌پوشاند.

• نصب زیرچراغی: قاب افقی در زیر کابینت‌های دیواری برای نصب چراغ‌های زیر کابینتی.

• نصب پاخور (Skirting): نواری که قسمت پایین کابینت‌های زمینی (پایه‌های قابل تنظیم) را می‌پوشاند و زیبایی نهایی را تکمیل می‌کند. نصب پاخور باید با دقت به گونه‌ای انجام شود که در مقابل رطوبت کف مقاوم باشد.

14. درزگیری و تمیزکاری:

__________________________________________

• درزگیری محل اتصال سینک و صفحه:

  • محل اتصال سینک به صفحه (اگر سینک زیرکار یا روکار باشد) و محل اتصال صفحه به دیوارها با استفاده از چسب آکواریوم یا سیلیکون درزگیری می‌شود. این کار برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل یونیت‌ها و آسیب زدن به متریال ضروری است.

• تست عملکردی نهایی: باز و بسته کردن تمام درب‌ها و کشوها، اطمینان از عملکرد صحیح آرام‌بندها و تراز بودن نهایی همه اجزا.

• تمیزکاری نهایی: پاک کردن هرگونه اثر چسب، اثر انگشت و گرد و غبار ناشی از عملیات نصب.

• تحویل کار به کارفرما: ارائه توضیحات لازم درباره نحوه نگهداری و استفاده صحیح از کابینت‌ها و یراق‌آلات به کارفرما.